نویسندگان | علی ملکی |
---|---|
نشریه | مشرق موعود |
ارائه به نام دانشگاه | فصلنامه علمی پژوهشی مهدویت |
شماره صفحات | ۳۵ |
شماره سریال | ۴۶ |
شماره مجلد | ۴۶ |
نوع مقاله | Full Paper |
تاریخ انتشار | تابستان۱۳۹۷ |
رتبه نشریه | علمی - پژوهشی |
نوع نشریه | چاپی |
کشور محل چاپ | ایران |
چکیده مقاله
عدالت یکی از دغدغههای مهم همه باورها، ادیان و مذاهب است که از جنبههای مختلف نظری، فلسفی و جامعهشناختی قابل بررسی است. در این نوشتار از چشمانداز مبنای عدالت، به دیدگاه دو مکتب اسلام و لیبرالیسم می پردازیم و در این راستا دو اندیشه قرارداد اجتماعی و مهدویت را که هر دو تأملی نظری و ادعای جهانشمولی در این مورد دارند به بحث گذاشتهایم و در تحلیلی توصیفی و مقایسهای این فرض را مطرح می کنیم که در لیبرالیسم به دلیل ابتنای عدالت به قرارداد اجتماعی امری نسبی و مبتنی بر آراء شهروندان است، مبنای نفس الامری و ذاتی به عدالت وجود ندارد و رضایت افراد در هر امری عادلانه تلقی میشود و الگوی آن نظام سیاسی آمریکاست. اما در اسلام و اندیشه مهدویت بر اساس بینش توحیدی، مبنای عدالت، بر اموری ذاتی و نفس الامری بنا شده و انسان با فطرت خود آن را شهود میکند و عدالت کامل در همه زمینهها در اندیشه مهدویت با ظهور حضرت مهدی(ع) فراهم میشود.
tags: عدالت، اسلام، لیبرالیسم، مهدویت، قرارداد اجتماعی